Hodegetria jest to najstarszy i najbardziej rozpowszechniony sposób przedstawienia Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus na ręku.
Według tradycji pierwszym był święty Łukasz Ewangelista, który namalował na desce wizerunek Marii z Dzieciątkiem na ręku.
Maryja siedzi na tronie lub jest w postawie stojącej. Nie widać u niej matczynej poufałości w stosunku do Syna. Głowę trzyma prosto, lekko zwróconą
w kierunku Chrystusa, rzadziej – pochyloną nieznacznie ku Chrystusowi. Na lewym ramieniu trzyma Dzieciątko.
Chrystus znajduje się w pewnym oddaleniu od twarzy Matki, patrzy prosto przed siebie i ukazuje całe swe oblicze. Wznosi prawą dłoń w geście błogosławieństwa, a w lewej dłoni trzyma księgę. Chrystus nie jest tutaj niemowlęciem. Ma twarz dojrzałego, inteligentnego człowieka.
Na terenie Ukrainy, Polski i Słowacji typ hodegetrii należał do najczęściej spotykanych ikon. Umieszczana była wśród ikon namiestnych każdego ikonostasu.
SERCE JEZUSA, ŹRÓDŁO ŻYCIA I ŚWIĘTOŚCI
To szczególne wezwanie, którego realizacja nie byłaby osiągalna przez samego człowieka. Świętość staje się powołaniem dzięki Jezusowi Chrystusowi, w którym chrześcijanin odnajduje pełnię doskonałości i wzór świętości. To dzięki Niemu człowiek został obdarowany szczególną łaską wybrania. Pierwsze miejsce w tym wybraniu ma Maryja.
Jak z utratą świętości i nieskazitelności wiązała się utrata życia wiecznego, podobnie z przyjęciem nowego stanu łaski wiąże się obdarowanie pełnią nieskazitelności.
Jezus przyszedł na świat, aby dać życie wieczne wszystkim tym, których otrzymał od Ojca. Sam także wyjaśnia, co jest najgłębszą istotą tego życia: A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa (J 17, 3).
Zaufajmy Boskiemu Sercu Zbawiciela i oddajmy się Mu całkowicie świadomi tego, że to w Nim jest źródło życia i świętości. Zawierzmy Mu nasze zmagania na drodze do osiągnięcia doskonałości, jak uczyniła to Maryja.