Podczas każdej Eucharystii wspólnota chrześcijańska w momencie ofiarowania dziękuje Panu, Bogu wszechświata, bo dzięki Jego dobroci otrzymujemy chleb
i wino, które stają się Ciałem i Krwią Chrystusa. Można powiedzieć, że dni krzyżowe to przypomnienie, że podstawowym źródłem środków utrzymania
i dobrobytu jest Boża Opatrzność.
Chrystus, ucząc swych uczniów modlitwy Ojcze nasz, zachęca ich, by ufali
w dobroć Boga Ojca, który z radością udziela wszelkiemu stworzeniu,
a zwłaszcza ludziom, tego, co niezbędne do życia. A jednocześnie przypomina, że daru chleba nie należy nigdy traktować jako czegoś oczywistego, lecz zawsze trzeba o niego prosić i przyjmować go z wdzięcznością.
Bardzo istotne znaczenie ma ponadto fakt, że Chrystus uczy prosić razem o «nasz» chleb, a nie każdy o «swój». Oznacza to, że dzieci jednego Ojca muszą czuć się odpowiedzialne za «chleb» dla wszystkich, aby każdy miał z czego godnie żyć i mógł wraz z innymi dziękować Panu.