Wielkanoc

Sobota w oktawie wielkanocnej ♦WIELKANOC 2021♦

Z Ewangelii według św. Łukasza

Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi
i dzień się już nachylił. Wszedł więc, aby zostać wraz z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy otworzyły się im oczy i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili między sobą: Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze
i Pisma nam wyjaśniał? W tej samej godzinie zabrali się i wrócili do Jeruzalem. Tam zastali zebranych Jedenastu, a z nimi innych, którzy im oznajmili: Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi. Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak Go poznali przy łamaniu chleba.

Po spotkaniu przy posiłku – Eucharystii uczniowie odzyskali nadzieję. Ich życie nabiera od nowa sensu i znaczenia. W tej samej godzinie wyruszają z powrotem. Wracają do Jerozolimy. Wrócić do Jerozolimy, oznacza podjąć krzyż, zdecydować się na naśladowanie Jezusa w cierpieniu. Jerozolima nie budzi już w uczniach lęku ani trwogi. Jest nie tylko miejscem ukrzyżowania, ale również zmartwychwstania.

W Jerozolimie uczniowie dzielą się przeżytą radością, dają świadectwo wiary. Odnajdują wspólnotę, która przyjmuje ich do swego grona i potwierdza prawdziwość wiary. Kościół jest miejscem spotkania wszystkich uczniów Zmartwychwstałego.

Zasiądźmy z Jezusem przy stole w Emaus i wsłuchajmy się w siebie:

  • Jakie jest moje podobieństwo do uczniów z Emaus?
  • Co jest źródłem moich frustracji, zgorzknienia, niepowodzeń?
  • Jak zachowuję się w chwilach porażek?
  • Czy umiem słuchać? Czy pozwalam innym wypowiedzieć się? Czy nie przygniatam ich pouczeniami, upominaniem, narzekaniem? Czy słyszę to, co inni faktycznie wypowiadają, czy raczej to, co chcę usłyszeć?
  • Co jest przedmiotem moich codziennych rozmów?
  • Czy moje rozmowy budują innych; wnoszą w ich życie pokój, miłość? Czy też dzielą, niepokoją, wprowadzają zamęt i rozgoryczenie?
  • Czy Eucharystia stanowi centrum mojego życia i kształtuje je?
  • Jaki jest mój osobisty wkład w życie wspólnoty?