Z Dziejów Apostolskich
W następny szabat, po kazaniu Pawła w synagodze w Antiochii Pizydyjskiej, zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc, sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł. Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi.
Poganie, słysząc to, radowali się i wielbili słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie szerzyło się na cały kraj.
ROZWAŻANIE
Antiochia Pizydyjska było to miasto w Imperium Rzymskim. Za Grekami w II i I w. przed Chr. przyszli tam Rzymianie, nowi władcy świata i jego organizatorzy. Znakiem tego nowego kształtu był fakt, że w Antiochii Pizydyjskiej stacjonowały rzymskie legiony, które miały kontrolować częściowo dzikie lokalne plemiona.
I oto w tym mieście, gdzie obok Rzymian i Żydów mieszkali rdzenni Pizydyjczycy, pojawił się Paweł z towarzyszami. Zgodnie z Bożym planem zbawienia i misją wyznaczoną mu przez Ducha Świętego, głosił Dobrą Nowinę, najpierw swym rodakom. Wieść o tym głosicielu dotarła także do pogan i zrodziła ich zainteresowanie. To właśnie w Antiochii Paweł wypowiedział znamienne słowa, które wyznaczyły nowy kierunek ewangelizacji ówczesnego świata: Zwracamy się do pogan.