LECZENIE SERCA – WIERNOŚĆ I PRZEBACZENIE
Miłość ma także wymiar wierności. Jezus był wierny misji powierzonej mu przez Ojca, był wierny miłości do ludzi, do tego stopnia, że dał się ukrzyżować. Jezus uczył także, że wierność sprawdza się w małych rzeczach. Kto będzie wierny w małej rzeczy, ten i w wielkiej wierny będzie. I my mamy okazywać miłość poprzez wierność. To dotrzymanie danego słowa, to wierność zobowiązaniom.
Największym darem miłości jest przebaczenie, miłość, które nie chce pamiętać złego. Przebaczenie nigdy nie prowadzi do smutku, ale do radości i pokoju. Przebaczenie to najpierw największy dar, który otrzymujemy od Boga, ale to także największy dar, którym i my możemy obdarować drugiego człowieka.
Kiedyś do Jezusa przyszła pewna kobieta, która prowadziła życie grzeszne. Gdy przyszła do Jezus wylała na jego stopy flakonik drogocennych perfum, obmyła te stopy swoimi łzami, namaszczała swoim pocałunkiem miłości i skruchy, otarła swoimi włosami. To nie spodobało się faryzeuszowi Szymonowi, u którego Jezus gościł. A Jezus powiedział: komu się mało odpuszcza, mało miłuje.
Codziennie modlimy się: przebacz nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom i tym samy deklarujemy potrzebę przebaczenia innym, to jednak zauważamy, że przebaczenie nie jest łatwe. Wymaga wielkiej miłości. Trzeba modlić się o taką wielkoduszność. Słowo przepraszam i przebaczenie potrafią kruszyć mury, które nieraz przez lata zostały stawiane pomiędzy ludźmi. Przebaczenie sprawia, że moje serce staje się wolne od jakiegoś kwasu nienawiści, poczucia krzywdy. A w sercu temu, któremu przebaczam ma szanse zrodzić się prawdziwa miłość, wdzięczność. Przebaczenie drugiemu człowiekowi jest potrzebne, aby zbliżyć się do Boga.