Kto czyni miejsce dla starszych, czyni miejsce dla życia! Kto przyjmuje starszych, przyjmuje życie! – stwierdził Benedykt XVI.
Kościół jest rodziną wszystkich pokoleń, w której każdy powinien czuć się
„u siebie” i gdzie nie panuje logika zysku czy posiadania, lecz logika bezinteresowności i miłości.
Kiedy życie staje się kruche, w latach starości, nigdy nie traci swej wartości
i godności: każdy z nas, niezależnie od etapu życia jest chciany, miłowany przez Boga, każdy jest ważny i niezbędny.
Nie może być prawdziwego ludzkiego rozwoju i edukacji bez owocnego kontakt z osobami starszymi, ponieważ samo ich życie jest jak otwarta księga,
w której młode pokolenia mogą znaleźć cenne wskazania na drogę życia.