Mając Boga w sercu, potrafimy rozpoznać w obliczu drugiego człowieka brata.
Człowiek o pustym sercu widzi jedynie obrazy płaskie, pozbawione głębi.
I przeciwnie, im więcej przebywa w nas Bóg, tym bardziej jesteśmy też uwrażliwieni na Jego obecność w tym, co nas otacza: we wszystkich stworzeniach, a zwłaszcza w innych ludziach.