Rozważania Wrześniowe

12 września •ROZWAŻANIA WRZEŚNIOWE•

Z Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:
Czemu to wzywacie Mnie: „Panie, Panie!”, a nie czynicie tego, co mówię? Pokażę wam, do kogo podobny jest każdy, kto przychodzi do Mnie, słucha słów moich i wypełnia je.

Podobny jest do człowieka, który buduje dom: wkopał się głęboko i fundament założył na skale. Gdy przyszła powódź, wezbrana rzeka uderzyła w ten dom, ale nie zdołała go naruszyć, ponieważ był dobrze zbudowany.

Lecz ten, kto usłyszał, a nie wypełnił, podobny jest do człowieka, który zbudował dom na ziemi bez fundamentu. Gdy rzeka uderzyła w niego, od razu runął, a ruina owego domu była wielka.

Kazanie na Górze Jezus kończy ważnym podsumowaniem. Powiedział do słuchaczy wiele słów. To były rekolekcje, w których brało udział bardzo wielu ludzi.

Uczeń Jezusa ma zbudować dom. Ważne jest na jakim gruncie ten dom powstaje. Jeśli jest budowany na skale słów Jezusa, to potrafi przetrwać wszystkie kryzysy. Dom ucznia jest bowiem atakowany w różny sposób. Jezus mówi o powodzi i wichurze. Dom na skale nie obawia się takich uderzeń. Czym w tej wypowiedzi Jezusa jest skała? Jest umiejętnością dokładnego wysłuchania i wykonania Jego słów. Ważne jest jedno i drugie. Ten buduje na skale, kto traktuje Jezusa jako prawdomównego i wie, że nie wystarcza Go słuchać i podziwiać, trzeba wykonać. Wypełnienie, czyli zamienienie w życie Jego praktycznych wskazań, jest gwarancją niezniszczalności domu życia, jaki buduje uczeń.

Są jednak uczniowie Jezusa, którzy ograniczają się jedynie do słuchania i podziwiania Jego słów, ale żyją po swojemu. Czynią to najczęściej w trosce o akceptację przez swe środowisko. Taka budowla jest tylko dla ludzkiego oka. Budowniczy oszukuje samego siebie. Wydaje mu się, że wystarczy głośno oklaskiwać Mistrza z Nazaretu, aby wszyscy widzieli, ale nie trzeba zamieniać Jego wskazań w codzienne życie. Ten, kto tak buduje, musi się liczyć, że przy pierwszym uderzeniu w jego dom, on się nie ostoi, jego dom runie. Jezus podkreśla, że upadek takiego domu jest wielki! Słabość takiego domu polega na tym, że jest on budowany na piasku. Piasek zaś to okłamywanie siebie i innych. Piasek zakłamania prowadzi do tragedii. Żyjemy w świecie zakłamanym. Niewielu uczniów Jezusa zdaje sobie z tego sprawę. Są okłamywani i nie wiedzą o tym. Niektórzy nawet wiedzą i cieszą się z tego, bo im się wydaje, że to nie oni biorą odpowiedzialność za to, co robią i mówią, bo taka jest sytuacja. To ona jest winna i ci którzy o niej decydują, a nie oni.  Ten, kto buduje swe życie na skale, buduje na prawdzie i Bóg jest z nim. Kto posługuje się zakłamaniem, ten nie ufa Bogu i On nie może jemu ufać.

Trzeba sobie postawić pytanie: jakie słowa Jezusa już zamieniliśmy w stu procentach w życie. Czasem wystarczy jedno zdanie. Św. Franciszek wybrał: „Błogosławieni ubodzy”. Św. Brat Albert: „Błogosławieni miłosierni”. Świętość to wcielenie w życie jednego zdania Jezusa. Dom świętego jest budowany na skale!