Tegoroczny Wielki Post przeżywamy ze św. Jerzym. Chcąc odnieść zwycięstwo nad Smokiem – Diabłem należy włożyć na siebie zbroję Boża.
W starożytności wojna była zjawiskiem codziennym i powszechnym. Nie było chyba człowieka na ziemi, który by nie był jakoś zamieszany w walkę
z wrogiem. Zwycięstwo w bitwie było wynikiem dobrych umiejętności żołnierskich, zaś podstawowym wyposażeniem żołnierza była zbroja.
Zbroja Boża służy chrześcijaninowi w duchowej walce z siłami zła, jest orężem zbawienia.
Św. Jerzy w odróżnieniu od mieszkańców Sileny stanął do walki ze Smokiem. Tak więc św. Jerzy przystąpił do walki o zbawienie swoje i innych. Musiał jednak wcześniej zatroszczyć się o zbroję Bożą. Oto elementy tej zbroi.
Pas
Pierwszym elementem zbroi jest pas. W starożytności pas spełniał ważną rolę. Mężczyźni przepasywali biodra, kiedy wyruszali w drogę lub przystępowali do pracy fizycznej. Zadaniem pasa było ułatwić sprawność ruchową człowieka. Jednak w kontekście walki zbrojnej pas był także wykorzystywany dla przytwierdzenia miecza.
Chrześcijanin stając do walki ma być opasany prawdą, czyli cały czas żyć
w prawdzie. A żyć w prawdzie, to przede wszystkim zachować spójność pomiędzy wiarą a życiem. To znaczy wystrzegać się zakłamania, hipokryzji, dwulicowości, nieautentyczności. Takie postawy otwierają drogę dla ulegania podszeptom złego ducha. Pas prawdy pozwala nam stanąć w prawdzie przed Bogiem i samym sobą oraz uznać, że człowiek nie własną siłą zwycięża.