Św. Stanisław był biskupem krakowskim, jak o tym świadczą źródła historyczne, przez siedem lat. Ten pochodzący z pobliskiego Szczepanowa biskup objął stolicę krakowską w 1072 roku, aby opuścić ją, ponosząc śmierć z rąk króla Bolesława Śmiałego, w 1079 roku.
Św. Stanisław wskazuje na sakrament bierzmowania, czyli sakrament dojrzałości chrześcijańskiej. Sakrament bierzmowania w życiu każdego chrześcijanina ma przyczynić się do tego, aby młody człowiek był na miarę swojego życia i powołania również świadkiem Chrystusa. Jest to sakrament, który powinien rodzić w nas szczególne poczucie odpowiedzialności za Kościół, za Ewangelię, za sprawę Chrystusa w duszach ludzkich, za zbawienie świata. Św. Stanisława czcimy jako patrona chrześcijańskiego ładu moralnego.
Dekalog jest przede wszystkim tak powiedzianym Bogu — Bogu, który nas kocha i wskazuje nam drogę, który nas prowadzi. To pierwsze trzy przykazania.
Jest to tak dla rodziny (czwarte przykazanie), tak dla życia (piąte przykazanie), tak dla odpowiedzialnej miłości (szóste przykazanie), tak dla solidarności, odpowiedzialności społecznej i sprawiedliwości (siódme przykazanie), tak dla prawdy (ósme przykazanie) i tak dla poszanowania innych osób oraz tego, co do nich należy (dziewiąte i dziesiąte przykazanie).
Boże, Rządco i Panie narodów, z ręki i karności Twojej racz nas nie wypuszczać,
a za przyczyną Najświętszej Panny, Królowej naszej, błogosław Ojczyźnie naszej,
by Tobie zawsze wierna, chwałę przyniosła Imieniu Twemu
a syny swe wiodła ku szczęśliwości.
Wszechmogący wieczny Boże,
spuść nam szeroką i głęboką miłość ku braciom i najmilszej Matce, Ojczyźnie naszej,
byśmy jej i ludowi Twemu, swoich pożytków zapomniawszy, mogli służyć uczciwie.
Ześlij Ducha Świętego na sługi Twoje, rządy kraju naszego sprawujące,
by wedle woli Twojej ludem sobie powierzonym mądrze i sprawiedliwie zdołali kierować.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.