Okres Zwykły

12 stycznia ♦OKRES ZWYKŁY♦

Chrześcijanin – człowiek posłuszny

Jedną z podstawowych zasad życia duchowego jest posłuszeństwo Bogu. Wielu ludzi szczerze pobożnych myśli, że Bóg oczekuje od ludzi podejmowania nieustannych wysiłków.

Człowiek posłuszny Bogu wie ile ma pracować, ile ma się modlić, ile wypoczywać. Uczył nas tego Chrystus, przebywając na ziemi. Człowiek posłuszny jest do dyspozycji Boga. Mówi Bogu, że Bóg może na niego liczyć. Takiego człowieka już nie interesują układy tego świata. Dla świętych, a także dla współczesnego człowieka ochrzczonego w imię Ojca
i Syna, i Ducha Świętego jest tylko jeden program posłuszeństwa, który można zatytułować „Bądź wola Twoja”.  Życie tym programem daje człowiekowi wolność i szczęście.

Święci wiedzieli, że trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi.

Papież Franciszek pytał: Co jeszcze znaczy słuchać Boga? Znaczy, że mamy być jak niewolnicy, skrępowani? Nie, bo właśnie ten, kto słucha Boga, jest wolny, nie jest niewolnikiem!

W naszym życiu słyszymy propozycje, które nie pochodzą od Jezusa, nie pochodzą od Boga. To jasne, że nasze słabości często kierują nas na tę drogę. Bądź na inną, która jest jeszcze bardziej niebezpieczna: umawiamy się na trochę Boga i trochę nas. Umawiamy się i żyjemy podwójnym życiem: trochę życia tym, co słyszymy, że nam mówi Jezus, i trochę życia tym, co słyszymy, że nam mówi świat, moce świata i wiele innych rzeczy. Ale ten system jest niedobry.

Co się dzieje kiedy słuchamy Jezusa? Czasami ci, którzy robią inną propozycję, wpadają w złość i dochodzi do prześladowań. Święci zachęcają nas, byśmy szli drogą Jezusa i nie słuchali propozycji, które robi nam świat, propozycji grzesznych albo takich sobie, pół na pół. W tym wyborze posłuszeństwa Bogu,
a nie światu, bez ulegania pokusie kompromisu, chrześcijanin nie jest sam. Ducha Świętego dał Bóg tym, którzy są Mu posłuszni. To właśnie Duch Święty w naszym wnętrzu daje nam siłę, byśmy szli naprzód. Prośmy o łaskę odwagi.

Zawsze będziemy grzeszni, wszyscy jesteśmy grzesznikami. Lecz potrzebna jest odwaga, by powiedzieć: Panie, jestem grzesznikiem, czasem słucham rzeczy pochodzących ze świata, ale chcę być posłuszny Tobie, chcę iść Twoją drogą. Prośmy o tę łaskę, byśmy szli zawsze drogą Jezusa. A kiedy tego nie robimy, prośmy o przebaczenie.